Η ενδοδοντική θεραπεία, γνωστή και ως απονεύρωση, είναι η ύστατη θεραπεία διάσωσης ενός κατεστραμμένου δοντιού από τερηδόνα ή ενός μολυσμένου δοντιού. Η θεραπεία της απονεύρωσης είναι προτιμότερο να
γίνεται πριν προκληθεί έντονος πόνος, κάτι που συμβαίνει όταν πλέον η βλάβη από τερηδόνα φτάσει στον πολφό, στο νεύρο δηλαδή του δοντιού ή όταν υπάρξει κάποιος τραυματισμός –κάταγμα.

Όταν συμβεί αυτό, τα μικρόβια που βρίσκονται στη στοματική κοιλότητα φτάνουν στον πολφό και προκαλούν μόλυνση, γνωστή ως απόστημα, ακόμη και καταστροφή του πολφού αλλά και του οστού, που υπάρχει γύρω από τις ρίζες του δοντιού. Τότε ο οδοντίατρος θα πρέπει να επέμβει εσωτερικά στο δόντι, να απομακρύνει τα μικρόβια από το εσωτερικό του, να αποκαταστήσει το απόστημα και να επαναφέρει την υγεία και τη  λειτουργικότητα του στόματος.

Η ενδοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, χωρίς αίσθημα πόνου και ενώ ο ασθενής νιώθει ήρεμα και άνετα. Το στερεότυπο ότι η απονεύρωση πονάει και ταλαιπωρεί τον ασθενή με πολλές συνεδρίες δεν ισχύει πια και ήταν απωρεία των παλαιών τεχνικών και της έλλεψης τεχνογνωσίας. Στις μέρες μας όταν ο οδοντίατρος έχει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις γνώσεις , για να ολοκληρωθεί η θεραπεία, συνήθως χρειάζεται μία συνεδρία διάρκειας 60 έως 90 λεπτών. Ωστόσο, σε «προχωρημένες» καταστάσεις, η απομάκρυνση της μόλυνσης μπορεί να χρειάζεται περαιτέρω συνεδρίες έως ότου να γίνει η απολύμανση του δοντιού.

Μόλις το εσωτερικό του δοντιού καθαριστεί πλήρως και απονευρωθεί, τότε κρίνεται απαραίτητη η κατασκευή αποκατάστασης, όπως επένθετου ή στεφάνης, που θα τοποθετηθεί πάνω στο θεραπευμένο δόντι, ώστε το στόμα να μπορεί να είναι απολύτως λειτουργικό στην ομιλία και στη μάσηση και φυσικά να προφυλαχτεί το δόντι από τυχόν κάταγμα ή σπάσιμο. Το απονευρωμένο άλλωστε δόντι είναι «αδύναμο» και μπορεί κατά τη μάσηση να σπάσει για αυτό πολλές φορές εκτός από την αποκατάσταση ενισχύεται και εσωτερικά και με άξονα, όπου κριθεί απαραίτητο από τον οδοντίατρο.

​

​

​